Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

sprawić sobie coś

  • 1 sprawić

    глаг.
    • выделывать
    • вызвать
    • вызывать
    • выкликать
    • дать
    • делать
    • завести
    • наделать
    • наносить
    • натворить
    • оказывать
    • получить
    • предрешить
    • причинить
    • причинять
    • производить
    • сделать
    • совершать
    • совершить
    • составлять
    • справить
    * * *
    sprawi|ć
    \sprawićony сов. 1. причинить, доставить;

    \sprawić ból причинить боль; \sprawić kłopot причинить беспокойство, доставить хлопоты;

    \sprawić krzywdę komuś обидеть кого-л.;
    2. вызвать, произвести;

    \sprawić hałas вызвать шум;

    3. устроить, справить;

    \sprawić wesele справить (устроить) свадьбу;

    4. приобрести, купить;
    \sprawić sobie coś приобрести что-л., обзавестись чём-л, справить posp. себе что-л.; 5. выпотрошить (рыбу, дичь)
    * * *
    sprawiony сов.
    1) причини́ть, доста́вить

    sprawić ból — причини́ть боль

    sprawić kłopot — причини́ть беспоко́йство, доста́вить хло́поты

    sprawić krzywdę komuś — оби́деть кого́-л.

    2) вы́звать, произвести́

    sprawić hałas — вы́звать шум

    3) устро́ить, спра́вить

    sprawić wesele — спра́вить (устро́ить) сва́дьбу

    4) приобрести́, купи́ть

    sprawić sobie coś — приобрести́ что́-л., обзавести́сь че́м-л, спра́вить posp. себе́ что́-л.

    5) вы́потрошить (рыбу, дичь)

    Słownik polsko-rosyjski > sprawić

См. также в других словарях:

  • nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… …   Słownik języka polskiego

  • fundować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, fundowaćduję, fundowaćduje, fundowaćany {{/stl 8}}– fundnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. dk IVa, fundowaćnę, fundowaćnie, fundowaćnij, fundowaćnął, fundowaćnęli{{/stl 8}}, zafundować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… …   Słownik języka polskiego

  • wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

  • sprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprawiaćam, sprawiaća, sprawiaćają, sprawiaćany {{/stl 8}}– sprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprawiaćwię, sprawiaćwi, sprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przynieść — dk XI, przynieśćniosę, przynieśćniesiesz, przynieśćnieś, przynieśćniósł, przynieśćniosła, przynieśćnieśli, przynieśćniesiony, przynieśćniósłszy przynosić ndk VIa, przynieśćnoszę, przynieśćsisz, przynieśćnoś, przynieśćsił, przynieśćnoszony 1.… …   Słownik języka polskiego

  • odczuwać — ndk I, odczuwaćam, odczuwaćasz, odczuwaćają, odczuwaćaj, odczuwaćał, odczuwaćany odczuć dk Xa, odczuwaćczuję, odczuwaćczujesz, odczuwaćczuj, odczuwaćczuł, odczuwaćczuty 1. «reagować doznaniem zmysłowym» Odczuwać głód, zmęczenie. Odczuwać bóle… …   Słownik języka polskiego

  • zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»